Góra Błogosławieństw utożsamiana jest przez wielu uczonych z miejscem w Galilei, gdzie Jezus po swym zmartwychwstaniu, wyznaczył apostołom spotkanie, przed posłaniem ich do ewangelizowania wszystkich narodów (Mt.28,10) [3]. Według Mateusza, miejscem gdzie Jezus spotkał się z apostołami była:
«το ορος» (góra)
Tego samego słowa Mateusz używa do wskazania miejsca gdzie Jezus wygłosił Kazanie. Także tu użyto w języku greckim przedimka określonego το , wskazującego na to, że ta góra (poprzez zastosowanie antonomazji; zastąpienie nazwy własnej inną nazwą, epitetem), musiała być znana odbiorcom. Mateusz dodaje, że ta góra była miejscem w jakim Jezus:
«εταξατο αυτοις» [4]
To wyrażenie można przetłumaczyć na trzy różne sposoby:
1.«Na górę, tam, na którą Jezus im wskazał»
Ta forma , najczęściej używana w tłumaczeniach współczesnych, wydaje się mało prawdopodobna:
- Jezus wcześniej nie wspomina o żadnej górze.
- Kto tłumaczy w taki sposób, z konieczności musi dokonać wzmocnienia tekstu i tłumaczyć ου (gdzie) przy pomocy idiomów dotyczących zmiany (od ruchu lub czasu do miejsca, w którym, na którą), lub dla uzupełnienia sensu zdania koniecznym jest dodanie „gdzie Jezus im nakazał pójść...”. Inaczej zdanie nie ma znaczenia dokonanego. Przysłówek (gdzie?) wskazuje na miejsce w którym coś wcześniej się dokonało.
- Tradycja nigdy nie używała tego tłumaczenia
2. «Na górę, na której Jezus ich ustanowił.»
To znaczy na górę gdzie Jesus, według Łukasza, wybrał i ustanowił 12 apostołów. To jest dokładne tłumaczenie Wulgaty, (Versio Vulgata):
«ubi Jesus contituerat illis»
3. «Na górę, na której Jezus przekazał im swoje polecenia»
W tym przypadku, Mateusz odnosiłby się do góry, na której Jezus przekazał uczniom polecenia, to znaczy, głosił Kazanie , nowe prawo, nową Torę.
Drugie i trzecie tłumaczenie, mimo iż wydają się różne, nie są sprzeczne ze sobą co do lokalizacji góry.
Inni uczeni, będąc w zgodności z ojcami Kościoła, utrzymują, iż to spotkanie na górze w Galilei jest zgodne z tym między Chrystusem i 500 uczniami. Według Pixnera, [5] nowina o spotkaniu zmartwychwstałego Chrystusa z braćmi, w Galilei i w określonym czasie, 25 dni przed Zesłaniem Ducha Świętego, kiedy to zebrało się nie 11 ale 500 braci, [6] którzy byli obecni, kiedy to Jezus powierzał apostołom misję głoszenia Ewangelii.
Podsumowując: dokładna lokalizacja miejsca głoszenia Kazania na Górze jest niezmiernie trudna. To co jest pewne to fakt, iż Góra Błogosławieństw jest miejscem gdzie Jezus powołał uczniów i wygłosił Kazanie. Także, z dużym prawdopodobieństwem, jest to miejsce gdzie Jezus spotkał się z uczniami po zmartwychwstaniu i skąd posłał ich na ewangelizację narodów.
Miejsce to było często odwiedzane przez Jezusa, w czasie swoich podróży misyjnych między Kafarnaum i Korazim, oraz innymi miejscami leżącymi na brzegu jeziora. Miejsce z błogosławionymi drzewami, jest jednym z miejsc najbardziej naznaczonych obecnością Jezusa, i przedstawiających piękną i malowniczą scenerię: Jam Kinneret, nad którym rozwinęła się ogromna część życia Jezusa Chrystusa.
«Z tego krajobrazu wyłania się tajemnicza siła która przywołuje. Dla tego komu nie brak wrażliwości, (to idealne miejsce) aby medytować Kazanie na Górze...» [7]
Przypisy
[1] Rękopisy Egiry pątniczki zawierają słowo specula, czyli wzniesienie, wzgórze. Niektórzy jednak, w miejsce specula, wstawiają speluna, czyli jaskinia, jak np. Bargil Pixner. Klemens Kopp nie zgadza się jednak z tą interpretacją: nigdy nie używa się czasownika ascendere, w odniesieniu do jaskini, natomiast używa się go w związku ze wzgórzem, wzniesieniem. W przeciwnym razie wystąpienie Jezusa nazywałoby się Kazaniem w Jaskini a nie Kazaniem na Górze.
[2] Klemens Kopp, "Die Heiligen Stratten der Evangelien", Regensburg, 1959, st. 265 i następne.
[3] Mt. 28,10 “Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą”.
[4] Etaxato, ἐτάξατο, Aoryst czasownika τάσσω, (wskazać, polecać).
[5] Bargil Pixner, “Z Jezusem w Jerozolimie”, st. 167
[6] I Kor. 15,6. Biblia Jerozolimska, ed.Pallottinum.
[7] Isidro Goma Civit, "Ewangelia według św. Mateusza", część II, st. 197